-«Δύσκολος ο θάνατος, ως ζωής συμπλήρωμα», έλεγε ένας
φίλος μου. Κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί το τετελεσμένο
της φύσης μας, όσο και αν δεν το θέλει.
-Αγαμέμνονα, ενώ τρώμε μεσημεριανό φιλοσοφείς αναίτια και
ειδικότερα για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα.
-Δεν πράττω ποτέ χωρίς σκοπό στην ζωή μου, και όταν μάλιστα χθες
πληροφορήθηκα την απώλεια ενός αγαπημένου μου ξάδελφου που
έμενε τα τελευταία 30 χρόνια στην Μ. Βρετανία. «Έφυγε» από καρδιακή
προσβολή ενώ σχεδίαζε να επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα.
-Λυπάμαι πολύ για την είδηση, αλλά έτσι δυστυχώς είναι η ζωή. Γι’αυτό
πρέπει κάποιος να προσπαθεί να περάσει όσο το δυνατόν πιο ευχάριστα.
-Ευτυχώς που τα βιβλία μου, αθανασίας νερό έχουνε πιεί και αμβροσία της
φήμης γεύονται από τους αναγνώστες. Ως τα πέρατα των αιώνων, θα μνημονεύεται
το όνομα μου.
-Τα χρήματα και η διασκέδαση, είναι ο καλύτερος τρόπος για να βιώνω αυτό το θαύμα
που μας προσφέρει απλόχερα η φύση. Δεν γνωρίζω αν θα με θυμούνται πολλοί μετά
από αρκετά χρόνια, αλλά είμαι σίγουρος ότι έκανα ότι μπορούσα ώστε να εκτιμάται
η επιχειρηματική μου δραστηριότητα μέσω των κατά καιρούς Μ.Μ.Ε. που κατείχα.
-Η δόξα απέναντι στην ύλη.Το συναίσθημα αντίπαλος του συμφέροντος. Δύο κόσμοι
όπως πάντα διαφορετικοί.
-Μακροχρόνια στέκει ανάμεσα μας, η διαφορετική οπτική της ζωής. Ας τελειώνουμε
όμως το μεσημεριανό, γιατί ξεχάσαμε μάλλον ότι πεινάμε!
