-Η σημερινή βραδιά, είναι από αυτές που ένας άνθρωπος
επιθυμεί να αναπολεί το παρελθόν του. Καλές και άσχημες
στιγμές της ζωής του, που τον «σημάδεψαν» στο πέρασμα
των χρόνων.
Για παράδειγμα θυμάμαι το πάρτι όπου γνωριστήκαμε, όταν
ήμαστε έφηβοι και συνακόλουθα την μακρά περίοδο της φιλίας μας.
-Χμμ πραγματικά π ροσπαθώ όσο και αν είναι δύσκολο, να σκεφτώ
διάφορα περιστατικά με τους δυο μας. Είναι αναμφίβολα αμέτρητα.
Και αναδεικνύουνε κάτι αξιοζήλευτο και συνάμα όμορφο.
-Τι είναι αυτό Αγαμέμνονα;
-Tην επικοινωνία .Η σφυρηλάτηση της, πραγματοποιείται με συνειδητές και
ασυνείδητες διαδικασίες. Εμείς οι άνθρωποι ,όσο και αν δεν μπορούμε να
το συνειδητοποιήσουμε είμαστε έρμαια των αδυναμιών μας. Όμως η εμπειρία
είναι δυνατό να τις συγκρατεί και να τις κατευθύνει με τέτοιο τρόπο, ώστε
να αναδύονται τα προτερήματα των ανθρώπων.
-Πολύ φιλοσοφημένη η προσέγγιση σου, στο θέμα της φιλίας. Με βρίσκει απόλυτα
σύμφωνο. Στην τελική, πραγματικοί φίλοι δεν υπάρχουν πολλοί στην ζωή μας. Είναι
μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού. Όπως εσύ για παράδειγμα.
Πάντα παρέμεινες δίπλα μου, παρά τις διαφωνίες μας.
-Άλλωστε έχουμε υπάρξει και έμπνευση για μια σειρά ιστοριών.
-Αλήθεια ;Και πώς τιτλοφορείται;
-«Δύο αχώριστοι εχθροί»!
