(Ο Αγαμέμνονας και ο Τιμολέοντας παρακολουθούνε ειδήσεις
στην τηλεόραση.)
-Θεέ μου! Ακόμα μια καταστροφική πυρκαγιά κατατρώει, τις πράσινες
σάρκες της εθνικής μας χλωρίδας. Χιλιάδες στρέμματα δάσους έχουνε
επιδοθεί ως θυσία στον βωμό του συμφέροντος.
-Αγαμέμνονα δεν εκπλήσσομαι απ΄το θέαμα που αντικρίζουμε στο
τηλεοπτικό κανάλι μου. Περισσότερο όμως είμαι θυμωμένος με το μέικαπ
της Μαρίας. Ως παρουσιάστρια όφειλε να τονίζεται λίγο περισσότερο το
άσπρο και βελούδινο πρόσωπο της απ΄την μακιγιέρ.
-Τιμολέοντα είσαι αδιόρθωτος. Μήπως και αυτή η δημοσιογράφος, ανήκει στις
ερωμένες σου; Αλλά παρασύρθηκα. Ένα κομμάτι γης αποψιλώνεται, λογικά προς
όφελος κάποιων επιχειρηματιών οι οποίοι επιθυμούνε να οικοδομήσουνε την
καμένη περιοχή η οποία θα προκύψει.
-«Υπερβολές αγαπητέ μου» είπε ενώ απολάμβανε το τσάι του, και έτρωγε ένα κομμάτι
κέικ. Πιθανόν κάποιος ασυνείδητος οδηγός να πέταξε το αναμμένο τσιγάρο του, δίπλα
σε ξερά χόρτα. Η’ εν πάση περιπτώσει η φωτιά προκλήθηκε από κάποιον ασυνείδητο, και
όχι εμπρηστές.
-Τι κρίμα! Απαθείς παρακολουθούμε μια διαιωνισμένη κατάσταση, δίχως να υπάρχει
προοπτική να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
-Η αλήθεια είναι ότι αυτή η εικόνα, δεν είναι ελκυστική προς τα μάτια μου. Αλλά αν κάποιος
επιχειρηματίας επενδύσει πολλά χρήματα στην καμένη περιοχή, προς την δημιουργία
νέων θέσεων εργασίας και συνάμα τόνωσης της οικονομίας το κακό είναι μικρό.
-Θα πρότεινα να καούνε όλα τα δάση της χώρας, και να ανεγερθούνε στην θέση τους κτίρια
και εγκαταστάσεις. Γιατί όχι η φύση κάποτε να αποτελεί και μουσειακό έκθεμα
κοντόφθαλμε φίλε μου;
(O Tιμολέοντας χαμογελάει σαρκαστικά)
-Πρόσεχε γιατί καμιά φορά ένα ανάθεμα μπορεί να φέρει και τα αντίστροφα αποτελέσματα.
-Η ματαιοδοξία σου δεν έχει όρια. Η κούραση που καταβάλλει τα μάτια μου όμως έχει.
Πρέπει να φύγω.
-Σύντομα θα συνεχίσουμε την κουβέντα μας, στο επίπεδο μιας νέας κονταρομαχίας.
