"Νο 14"-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Koukidaki.gr

Κάπνιζε  και  οι  δακτύλιοι  καπνού  που  προκαλούσε  το  τσιγάρο,  «ταξίδευαν»  την  σιωπή  του  σε  διάφορες  κατευθύνσεις. Επιθυμούσε  να  απευθυνθεί  σε  κάποιον  ή  κάποια. Όποιον  εν  πάσει περιπτώσει, μπορούσε  να  μοιραστεί  τις  έγνοιες  του  μέσα  στην  μοναξιά  που  τον  περιέβαλλε.

Κάποια  στιγμή  αντίκρισε  δύο  μικρά  πουλιά, να  κάθονται  στα  κάγκελα  του  ενός  απ΄τα παράθυρα  του  διαμερίσματος  του. Απ΄τον  2^ο όροφο  μιας  πολυκατοικίας, οι  ρόλοι  είχανε  αντιστραφεί  για  πρώτη  φορά  στην  ζωή  του. Δεν  ήταν αυτός  που  ελεύθερα  κινούνταν  μπροστά  από  ένα  κλουβί  με  μελωδικά  πτηνά, αλλά το  αντίθετο. Γνώριζε  ασφαλώς, ότι  η  κατάσταση  αυτή  ήταν  συγκυριακή, και  δεν  είχε  καμία  αμφιβολία  απ’αυτού. Όμως  η  ζωή  έχει ένα  μοναδικό  τρόπο, ώστε  να  αποκαθηλώνει  σταθερές  και  να  τις  αντικαθιστά  με  τους δικούς  της  κανόνες.

Άπλωσε  το  χέρι  με  λίγα  ψίχουλα  ψωμιού, αφού  πρώτα  τα  προμηθεύτηκε  από  την  κουζίνα. Προς  έκπληξη του, δέχτηκαν  την  πρόσκληση  του  και  τα  έφαγαν. Μετά από  λίγα δευτερόλεπτα, εκείνα  χάθηκαν  απ΄το  βλέμμα  του  και  το διαμέρισμα  νο 14.

"Σ'αγαπώ""-Ποιητική συλλογή "Ατάκτως ερριμμένα"

Σ'αγαπώ γιατί η ζωή μου απέκτησε ενδιαφέρον ξανά.Δίχως
θλίψη και αδιέξοδα.
Σ'αγαπώ γιατί το πρωι δεν πετώ τις κουβέρτες στο πάτωμα
αλλά θέλω να χάνομαι στην θαλπωρή τους,μαζί σου.
Σ'αγαπώ γιατί δεν ξεχνιέμαι τα βράδια στα bars και λατρεύω
να πίνουμε γάλα παρέα.Με μια φρυγανιά,και στην διαπασών
να ακούμε τζαζ.
Σ'αγαπώ γιατί αν δεν υπήρχες,δεν θα έγραφα στίχους με
την νύχτα παρέα.

"Ιδιάζουσα περίπτωση"-Απο την συλλογή "Λέξεις και εικόνες"

Καθώς  απολάμβανε το  πρώτο  καλοκαιρινό  του  μπάνιο  στην  θάλασσα, ο  Κυριάκος  δεν  παρέλειπε  να  υπενθυμίζει  με  στόμφο  στον  εαυτό  του, ότι  η  αισιοδοξία  είναι  «ιδιάζουσα  περίπτωση». Έτσι  την  είχε  χαρακτηρίσει, ένας  καθηγητής  του  στην  τρίτη  λυκείου, χαριτολογώντας  μεν, αλλά  αποτυπώνοντας  στην  μνήμη  του  μια  αγαπημένη  φράση.

Δεν  ήθελε  να  την  αποδομήσει  σε  καμία  περίπτωση, επιχειρώντας  να  της  δώσει ερμηνεία. Καθώς  μεγάλωνε, μέχρι  την  ηλικία  πλέον  των  44 χρονών  που  βρισκόταν  είχε  συνειδητοποιήσει, ότι  αυτή  είναι  η  ομορφιά  της  στιγμής.Η έμπνευση.Και  αυτή  δεν  επιδέχεται  πολλά  παραπάνω, από την  αποτύπωση.

Φρονούσε  δε ,ότι αφού τα  είχε  καλά  με  τον  εαυτό  του, και  είχε  ισορροπήσει  ψυχικά  στον  μέγιστο  βαθμό  που  ήταν  δυνατό, όφειλε  να εφαρμόζει  κάθε  μέρα  την  ρήση  που  εκστομίστηκε, μέσα σε  μια  σχολική  αίθουσα.

"Ημερολόγιο"-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο Koukidaki.gr

Καθώς το δυνατό φως του ήλιου, αποσύρονταν στην αγκαλιά της θερινής νύχτας ο Παύλος την απολάμβανε ,καθισμένος στο μπαλκόνι του διαμερίσματος του. Χαλάρωνε καθώς είχε επιστρέψει λίγη ώρα πριν, απ΄την εργασία του και τον βοηθούσε σε αυτή την διαδικασία η ανάγνωση του ημερολογίου που διατηρούσε.

Εδώ και αρκετά χρόνια, καταχωρούσε τις σκέψεις και τις εμπειρίες του σε ένα τετράδιο. Αρκετές σελίδες είχανε συμπληρωθεί, και τις διάβαζε αναπολώντας το παρελθόν. Υπήρχε όμως μία ,η οποία ήταν σκισμένη. Έτσι είχε πράξει, όταν πέθανε η αγαπημένη μητέρα του ,πριν δύο χρόνια. Ο πατέρας του, τους είχε εγκαταλείψει όταν ήταν μωρό. Αδέλφια δεν είχε. Η αγάπη που είχε για εκείνη, τον είχε στιγματίσει κατάβαθα στην ψυχή. Σε βαθμό που η απώλεια της, ήταν ανυπολόγιστη.

Δεν μπορούσε με κανένα τρόπο, να την βγάλει απ΄το μυαλό. Ξαφνικά έκρυψε το πρόσωπο πίσω απ’τα χέρια του. Σαν να μιλούσε με εκείνη, χωρίς λόγια. Γιατί ήταν φτωχά μπροστά στα συναισθήματα του.

Φένια Τσαγανάκη-Νίκος Βαρδάκας..Στα τέλη καλοκαιριού κυκλοφορεί σε βιβλίο η συνεργασία μας!

Aγαπημένες φίλες και φίλοι,είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω,ότι στα τέλη του καλοκαιριού θα κυκλοφορήσει σε μορφή βιβλίου η συνεργασία μου,με την Φένια Τσαγανάκη.Η λογοτεχνική μου προσέγγιση συναντάται με τα ταξίδια της Φένιας!Απο τις εκδόσεις "Ελκυστής".