-Σήμερα δεν νιώθω πολύ καλά. Απ΄το πρωί αισθάνομαι μια
κατήφεια να κυριαρχεί στις σκέψεις μου.
(Ο Τιμολέοντας πίνει τον καφέ του ατάραχος.)
-Αγαπητέ μου, μήπως πρέπει να επισκεφθείς κάποιον γιατρό;
-Όχι μην ανησυχείς. Κάθε άλλο. Σκεφτόμουν απλά πόσο σημαντική
έννοια είναι για την ζωή μας η ευτυχία, ενθυμούμενος τον θάνατο
ενός φίλου ποιητή. Συνήθιζε να λέει: «Όσα όνειρα και αν
πραγματοποιήσουμε, ένα πάντα μένει ανολοκλήρωτο. Η ευτυχία.»
-Χα! Ένας άνθρωπος που γράφει στίχους, προσωπικά για μένα είναι
θεατής των καταστάσεων. Δεν κυνηγάει τους στόχους του, παρά μόνον
απολαμβάνει να τους χάνει .Η απώλεια σε έναν καλλιτέχνη, είναι η πηγή
της έμπνευσης του.
-Νομίζω ότι είσαι άδικος. Το νόημα αυτής της ρήσης, είναι απλό. Ποτέ οι
άνθρωποι δεν είμαστε ευχαριστημένοι απόλυτα. Τουναντίον αγαπάμε την
σήψη μας, ως λύτρωση της θνητής μας φύσης.
-Ας είναι. Ουδείς τέλειος!
