Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

"Eνα λουλούδι,στην γλάστρα της καθημερινότητας"


Απορώ με την επιμονή σου. Δεν μπορείς να συνειδητοποιήσεις

ότι το να ζω με τις αδυναμίες και τα λάθη μου, είναι επιλογή;

Δύσκολη και επώδυνη μεν, αλλά συνυφασμένη με τις αξίες που

διατηρώ.

Όταν υπόκειμαι στην τελική κρίση, ως άλλος Ιανός φροντίζεις να

μου υποβάλλεις ερωτήσεις. Το άλλο ήμισυ του εαυτού μου, απορεί

με το συνειδητό.

«Οι πράξεις βλάπτουνε το συμφέρον σου» τονίζεις με στόμφο.

«Προσαρμόσου, συμβιβάσου, συμμορφώσου στις επιταγές της κοινωνίας»

διατυμπανίζεις όταν πρέπει να λάβω την απόφαση. Να σου πω την αλήθεια;

Aυτή που άδολα τρέφω στην γλάστρα της καθημερινότητας. Ένα λουλούδι

ευωδιάζει ανεξάρτητα από την βρωμιά και την λάσπη του περιβάλλοντος που

επιβιώνουμε.

Ας γέρνει τα πέταλα του στον ήλιο, και ας ποτίζεται με καλοσύνη αραιά και πού.

Η μνήμη είναι χώμα, που κάθε σπόρος φυτρώνει και αναπτύσσεται γρήγορα ή όχι

ανάλογα με την επιμονή στα θέλω μας.

Άσε με ήσυχο λοιπόν και να θυμάσαι..

«Ζω για να ελπίζω, να μοιράζομαι τις λίγες χαρές και να πεισμώνομαι απ΄τις αμέτρητες

λύπες».