Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018

"Zωή"-("Δύο αχώριστοι εχθροί")

-Τι ωραίος που είναι ο καιρός σήμερα! Χαίρομαι που βαδίζουμε

στον μεγάλο κήπο που διαθέτει το σπίτι σου.

-Η αλήθεια Αγαμέμνονα είναι, ότι αν και διανύουμε τον Φεβρουάριο

η μέρα είναι ανοιξιάτικη. Η ζωή έχει μερικές στιγμές ,που αξίζει να

τις απολαμβάνεις.

-Πίστευα πάντοτε, ότι οι άνθρωποι έχουμε λόγω της θνητότητας μας

την ατυχία να βιώνουμε πολλές λύπες. Όμως απ΄την άλλη πλευρά, υπάρχει

και το προνόμιο οι λίγες χαρές που γευόμαστε να μας «τροφοδοτούνε»

με ελπίδα.

-Χμμ φίλτατε, είναι ματαιοδοξία να ζητάμε τα πάντα. Όντας πρακτικός άνθρωπος

θεωρώ ότι η ζωή και ο θάνατος, είναι ένας κύκλος 24 ωρών. Οι μακροχρόνιες βλέψεις

αφορούν άτομα που δεν μπορούνε να απολαύσουνε το παρόν.

-Το μέλλον είναι άγνωστο , αλλά οφείλουμε στο μέτρο του δυνατού να επιχειρούμε

να το σχεδιάσουμε. Σε διαφορετική περίπτωση κάποιος μπορεί να βρεθεί προ

δυσάρεστων εκπλήξεων αν λειτουργεί μόνο βραχυπρόθεσμα.

-Η λογική μου με βοήθησε, ώστε να δημιουργήσω την περιουσία μου. Τα επιχειρήματα

σου είναι μάλλον ονειροπόλου.

-Ας είναι. Τα όνειρα είναι μια πραγματικότητα, που αργά ή γρήγορα θα βιώσουμε.

-Ως τότε ας κατευθυνθούμε στο σπίτι μου, για να πιούμε τον μεσημεριανό μας καφέ.

Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018

"Απόκοσμο"


 Νύχτωσε και ψιχαλίζει. Βαδίζεις σκεφτικός καθώς επιστρέφεις

απ΄το μπάρ στο σπίτι. Το χνώτο σου προδίδει «άδειο ξενύχτι»

απ΄το ουίσκι που σου σέρβιραν στο ποτήρι. Μοιράστηκες την

μοναξιά σου, με την απουσία του φίλου σου. Λείπει πολύ, γιατί

δεν έχεις κάποιον να εκμυστηρευτείς τις μύχιες σκέψεις σου.

Τα τσιγάρα που έσβηνες στο τασάκι, έμοιαζαν ανακούφιση απ΄το

βάρος που «σηκώνεις» καθημερινά.

Στέκεσαι ξάφνου μπροστά σε μια βιτρίνα, με ανδρικά ρούχα. Οι

«κόρες» των ματιών σου χορεύουνε με την σταθερότητα του ειδώλου

σου. Θυμάσαι τα λόγια της.

«Ψάχνω τον έναν και μοναδικό. Τον πρίγκιπα μου.» Όπως μοιάζει η

καλοντυμένη, πλαστική αντρική κούκλα. Λίγα αυτοκίνητα κυκλοφορούνε

στον δρόμο και ακόμα λιγότεροι διαβάτες. Απόκοσμο μοιάζει το σκοτάδι

όταν σε προδίδουνε οι ανθρώπινες αξίες. Χρήματα και δόξα συντρίβουνε

τα άδολα αισθήματα. Έφτασες στην είσοδο της πολυκατοικίας. Απότομα

κοιτάζεις πίσω σου. Πιστεύεις ότι άκουσες κάποιον να σου ψιθυρίζει:

«Είναι δύσκολος ο δρόμος της μοναξιάς. Μοιράσου το μέλλον σου με την αλήθεια.

Το ψέμα σκότωσε το παρόν σου, και μόλυνε το παρελθόν σου.»

Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018

"Παιχνίδια να έμοιαζαν οι πόλεις"-Πρωτοδημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr


 Παιχνίδια να έμοιαζαν οι πόλεις, και οι άνθρωποι ποτέ

να μην μεγάλωναν. Παιδιά να παρέμεναν, στης ανεμελιάς

την θάλασσα να κολυμπούσανε. Οι πολυκατοικίες να ήταν

πύργοι με ιππότες και πριγκίπισσες, και οι δράκοι να φοβόταν

του παραμυθιού το τέλος.

Τραμπάλα οι διασταυρώσεις να ένωναν τις διαθέσεις των διαβατών.

Μα πιο πολύ τα δέντρα να πλημμύριζαν την πόλη, με πράσινο χρώμα

και να κάλυπταν την γκρίζα θωριά των κτιρίων. Κούνιες να στηθούνε

στα κλαδιά και η διάθεση κέφι να γίνει. Φώς ημέρας τα παιχνίδια να

διασκορπίσουνε το σκοτάδι, που ως δόλος οδηγεί τις πράξεις των ενήλικων.

"Νεολαία"-("Δύο αχώριστοι εχθροί")


 ( Ο Αγαμέμνονας και ο Τιμολέοντας, παρακολουθούνε το

δελτίο ειδήσεων απ’το τηλεοπτικό κανάλι του δεύτερου.)

- Ένας ακόμα νέος νεκρός απ΄τα ναρκωτικά. Μία κοπέλα

αυτοκτόνησε λόγω ερωτικής απογοήτευσης. Τρείς ανήλικοι

οπαδοί συνελήφθησαν κατά την διάρκεια επεισοδίων της

αγαπημένης ποδοσφαιρικής ομάδας τους. Επιτέλους θα

ακούσουμε κάποια ευχάριστη είδηση ,με πρωταγωνιστή τον

ανθό της κοινωνίας;

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

"Ον"





1) «Γέννηση»

Ενώπιον σας απογυμνώνομαι, όντας υπάκουο παιδί της αλήθειας.

Αγαπάω την σήψη σας που με περιθωριοποίησε. Μοναδική στιγμή

φαντάζει όταν ανάμεσα στο πλήθος αμίλητος, κραυγάζω με την

ειλικρίνεια που ντύνει την «ουσία» μου.

Εκείνη την ιδιότητα, που γεννάει συνειδήσεις και μεταφέρουμε ως

τον θάνατο μας. Ον με βάφτισε η ζωή, απόκληρο τέκνο μιας προφητείας.

Η διαδρομή που περικλείει τον Κύκλο, εκείνη την κατάρα που συνοδεύει

τους ανθρώπους φως δεν υποδέχεται. Παρά σκοτάδι αντιπαλεύει τα βήματα

ως σημάδια που αφήνουν κάθε στιγμή οι πράξεις μας. Λιτή φορεσιά στο σώμα

μου η υπομονή και δισάκι στον ώμο η αντοχή που κουβαλάω ανάμεσα τους.

Τα μάτια τους, φωτιές εκτοξεύουνε με σκοπό το κακό. Ως μικρό θεό λατρεύουνε

την αδικία όταν μπορούν να πληγώσουν τον συνάνθρωπο τους.

Άστοχες κινήσεις ταξιδεύουνε την καρδιά τους, υπό το βλέμμα του εγωισμού που

τους συντροφεύει.



2) «Ενηλικίωση»

Αλήθεια που είναι ο πατέρας μου; Εκείνος που με συνόδευε δίπλα στο Κενό όταν

ως ταξιδιώτης το ανακάλυπτα; Με αγαπούσε, και ας ήμουν αερικό δίχως συναισθήματα.

Η φωνή του διαπερνούσε την κυνικότητα μου, σαν την λόγχη που τρυπάει το δέρμα.

Τραχύ το πρόσωπο του ,άτεγκτο στην φθορά του χρόνου λάτρευε τον Κύκλο της ζωής.

Μητέρα μου λείπεις πολύ, θαρρείς ήμουνα ορφανός. Σαν να ακούω την φωνή σου να με

νουθετεί κάθε που πιστεύεις ότι υποπίπτω σε λάθος.

Υπάκουο παιδί σου υπήρξα, ως μαθητής που διδάσκεται τις αξίες. Πλεόνασμα τους η

ψυχή μου συγκέντρωσε στον πόλεμο της ζωής. Γιατί είναι μάχη η κάθε μέρα που

ξημερώνει και εχθρός είναι οι πράξεις μας. Η σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας.

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

"Θάνατος"-(Δύο αχώριστοι εχθροί")


-«Δύσκολος ο θάνατος, ως ζωής συμπλήρωμα», έλεγε ένας

φίλος μου. Κανείς δεν μπορεί να αποδεχτεί το τετελεσμένο

της φύσης μας, όσο και αν δεν το θέλει.

-Αγαμέμνονα, ενώ τρώμε μεσημεριανό φιλοσοφείς αναίτια και

ειδικότερα για ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα.

-Δεν πράττω ποτέ χωρίς σκοπό στην ζωή μου, και όταν μάλιστα χθες

πληροφορήθηκα την απώλεια ενός αγαπημένου μου ξάδελφου που

έμενε τα τελευταία 30 χρόνια στην Μ. Βρετανία. «Έφυγε» από καρδιακή

προσβολή ενώ σχεδίαζε να επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα.

-Λυπάμαι πολύ για την είδηση, αλλά έτσι δυστυχώς είναι η ζωή. Γι’αυτό

πρέπει κάποιος να προσπαθεί να περάσει όσο το δυνατόν πιο ευχάριστα.

-Ευτυχώς που τα βιβλία μου, αθανασίας νερό έχουνε πιεί και αμβροσία της

φήμης γεύονται από τους αναγνώστες. Ως τα πέρατα των αιώνων, θα μνημονεύεται

το όνομα μου.

-Τα χρήματα και η διασκέδαση, είναι ο καλύτερος τρόπος για να βιώνω αυτό το θαύμα

που μας προσφέρει απλόχερα η φύση. Δεν γνωρίζω αν θα με θυμούνται πολλοί μετά

από αρκετά χρόνια, αλλά είμαι σίγουρος ότι έκανα ότι μπορούσα ώστε να εκτιμάται

η επιχειρηματική μου δραστηριότητα μέσω των κατά καιρούς Μ.Μ.Ε. που κατείχα.

-Η δόξα απέναντι στην ύλη.Το συναίσθημα αντίπαλος του συμφέροντος. Δύο κόσμοι

όπως πάντα διαφορετικοί.

-Μακροχρόνια στέκει ανάμεσα μας, η διαφορετική οπτική της ζωής. Ας τελειώνουμε

όμως το μεσημεριανό, γιατί ξεχάσαμε μάλλον ότι πεινάμε!

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

"Εχθρός"


 Εχθρός λογίζεται ο συνάνθρωπος σου. Κάθε κουβέντα μοιάζει

απειλή για την εύθραυστη σου κρίση. Δεν δύνασαι να αφουγκραστείς

τις ανάγκες και τα θέλω του. Άλλωστε φαντάζεις βασιλιάς στον θρόνο

της μοναξιάς σου. Εκεί που το «Εγώ», σε εγκλώβισε.

Εχθρός αναμένει απέναντι σου το αύριο. Φοβάσαι κάθε εξέλιξη και

προοπτική διότι έχεις αποδεχθεί την αδράνεια ως τρόπο ζωής. Δικαιολογείς

τις επιλογές σου, ως ορθές και σοφές δίχως να λογαριάζεις την γνώμη των άλλων.

Εχθρός είναι η ζωή. Νομοτέλεια την βάφτισες, και όχι δώρο ή αφορμή. Αιτία

για σένα είναι η άρνηση. Εξ’αυτής ορμώμενης, διαχέεται στο περιβάλλον σου

η αναλγησία και η διστακτικότητα. Δεν περιμένεις τον θάνατο ως αυλαία σε μια

παράσταση. Αλλά ως ένα τέλος στην ανυπόφορη και μίζερη καθημερινότητα σου.

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018

"Μελωδία αλληλεγγύης"-Τηλεοπτικό ρεπορτάζ 27/12/2017.

Το τηλεοπτικό ρεπορτάζ,απο την εκδήλωση "Μελωδία αλληλεγγύης" στο Βαφοπούλειο στις 27/12/2017.

"Μελωδία αλληλεγγύης"-Βαφοπούλειο 27/12/2017.


Στις 27/12/2017 είχα την τιμή να παραστώ στο Βαφοπούλειο,στην εκδήλωση "Μελωδία αλληλεγγύης"της 5ης δημοτικής κοινότητας  δίπλα στον φίλο και ταλαντούχο πιανίστα Δημήτρη Παπαχαραλάμπους.Απήγγειλα τα εξής 3 ποιήματα:"Eλλειψη","Ηλιόλουστη μέρα"(Τα δύο πρώτα απο την ποιητική συλλογή "2015"-Εκδόσεις Ρώμη) και "Ιούλιος 1986"-Εκδόσεις "24 γράμματα".

"Νέος χρόνος"-("Δύο αχώριστοι εχθροί")


 (Ο Αγαμέμνονας και ο Τιμολέοντας, ετοιμάζονται να κόψουν

την πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα στο σπίτι του πρώτου.)

-Ένας χρόνος μας αποχαιρέτησε, γεμάτος χαρές, λύπες μα πολύ

περισσότερο εμπειρίες. Ο καινούργιος ελπίζω να είναι καλύτερος

απ΄τον προηγούμενο.

-Τιμολέοντα, εμείς οι άνθρωποι πάντα επιθυμούμε αλλά δυστυχώς συνήθως

αντικρίζουμε την αδυσώπητη πραγματικότητα. Ότι ποτέ δεν είμαστε

ευχαριστημένοι με τίποτα.

-Χαρακτηριστικό παράδειγμα της άποψης σου, δεν είναι άλλος από μένα.

Η μεγάλη μου περιουσία, φανερώνει ότι στοχεύω στην κατάκτηση των

στόχων μου με κάθε τρόπο.

-Όχι πάντα με οδηγό την ηθική, αλλά πολλές φορές και με άνομους τρόπους.

Η’ μήπως υπερβάλλω;

-Xαχα! Είσαι αθεράπευτα ηθικολόγος, δίχως να αντιμετωπίζεις την αλήθεια.

Ότι η ζωή είναι ένας καθημερινός, σκληρός πόλεμος όπου επιστρατεύεις όλα

τα μέσα ώστε να πετύχεις τους στόχους σου.

-Λίγη αυτοκριτική και ανθρωπιά δεν έβλαψε ποτέ κανένα. Ειδικότερα εσένα

Τιμολέοντα αυτές οι λέξεις σου δημιουργούνε απέχθεια.

(Ο Τιμολέοντας με το μαχαίρι κόβει την πρωτοχρονιάτικη βασιλόπιτα.)

-Μόλις έκανε «ποδαρικό» ο νέος χρόνος, και εμείς διαφωνήσαμε πάλι. Ας είναι

όμως! Κάθε αρχή και δύσκολη.

-Συμφωνώ φίλε μου. Καλή χρονιά να έχουμε!