Σάββατο 19 Αυγούστου 2017

"Νοκ άουτ(Γράμμα στον Γιώργο)"



Είναι στιγμές που θέλεις να πεις πολλά, μα τα

λόγια δύσκολα ξεφεύγουνε απ΄τα χείλη σου. Διάλεξα

όμως να τα μοιραστώ μαζί σου Γιώργο.

Η ζωή είναι αδιέξοδη, όταν επιλέγεις για φίλο την παθητικότητα

και την αυτομαστίγωση. Εκείνη την αυτοκριτική που δεν σε

μεταμορφώνει σε καλύτερο αλλά σε ένοχο. Η μοναχικότητα

πολλές φορές είναι μια γωνιά του εαυτού, που καταλήγεις

μετά από μια ανούσια βραδινή έξοδο, ή την κουραστική

επιστροφή από την εργασία.

Και έρχεται αναπόφευκτα το απροχώρητο. Δεν μπορείς πλέον να υποκρίνεσαι.

Να λες ότι περνάς καλά, ενώ η ψυχή σου μοιάζει φουρτουνιασμένη

θάλασσα. Όταν καμώνεσαι πώς τα προβλήματα είναι μέρος της

ζωής αλλά ο ίδιος είσαι απελπισμένος και νιώθεις τον ουρανό

ταβάνι που αγγίζει το κεφάλι σου.

Γιώργο όταν κάποια

στιγμή συνειδητοποίησες ότι είσαι πιο δυνατός από τις αδυναμίες σου

η επόμενη μέρα ήταν μια παράταση, που όφειλες να την κερδίσεις με

καθημερινό αγώνα. Ευχαριστώ που διάβασες τις σκέψεις μου..



Υ.Γ. Αφιερωμένο σε κάθε Γιώργο..του «Νοκ άουτ»