Κοιτούσε ίσια στα
μάτια, τον αντίπαλο
τερματοφύλακα. Η διαδικασία των πέναλτι θα έφτανε στο
τέλος της, αν επιτυγχάνονταν γκολ. Η παρέα των δέκα φίλων
που είχανε συγκεντρωθεί,
μετά από συνεννόηση εβδομάδων στο γήπεδο
5Χ5 δεν ήταν
μια απλή αναμέτρηση.
Ήταν ένα ταξίδι
στον
χρόνο. Αρκετοί είχανε δημιουργήσει οικογένεια, αλλά ποτέ κανείς δεν
λέει όχι στις ευχάριστες
αναμνήσεις .Φίλοι απ΄την γειτονιά και το
σχολείο που για διάφορους
λόγους, είχανε διασκορπιστεί.
Δυστυχώς κάποιοι άλλοι δεν ήταν στην
ζωή πλέον. Όταν η μπάλα
έφυγε απ΄το πόδι του Γιώργου ο Μιλτιάδης
παρά τα περιττά
κιλά του, μπλόκαρε την μπάλα
στην αριστερή γωνία. Αν και εκκρεμούσε ο νικητής αποφάσισαν να μην υπάρξει
τελικά.
Η συνέχεια θα τους
έβρισκε, στην ταβέρνα του
κυρ Ηλία. Το στέκι τους
απ΄τα νεανικά χρόνια που ποτέ, δεν άλλαξε διεύθυνση. Έστεκε αγέρωχο, μπρός στα μάτια τους.
