χρήματα έλεγε ο πατέρας σου. Και τα χρόνια κυλάνε
σε αφήνουν πίσω και δεν γυρνάνε.
Στην κοπέλα που καθόταν στο λεωφορείο, έψαχνες να
την βρεις. Στην κοπέλα που αντίκριζε την θάλασσα έψαχνες
να την βρεις. Εσύ, ένα πρόσωπο φτιαγμένο από εικόνες που
θα επιθυμούσες. Ένα σώμα δίχως ατέλειες, και η ψυχή της ένα
πουλί.
Εσύ, κοπέλα της άνοιξης που έκλαιγες για τον τρόπο που σου
φέρθηκε ο προηγούμενος .Μόνο που περπατάς σε τεντωμένο σχοινί.
Δεν είναι στερεωμένο καλά. Από την μία τα λάθη της ζωής. Απ΄την άλλη
τα λόγια που χόρτασες. Κοιμήσου καλύτερα. Αύριο πρέπει να ξυπνήσεις
νωρίς.
