Η ζωή μου και ο θάνατος, δύο πουλιά ζευγάρωναν στα
κλαδιά. Το τραγούδι τους αντηχούσε στο δάσος του κύκλου.
Στο κέντρο της σκέψης, προσπάθησα να ισορροπήσω το γέλιο
και την λύπη μου.
Οι αχτίνες του ήλιου, σχημάτιζαν την ώρα της μέρας που γεννήθηκε
η ελπίδα στην καρδιά μου. Τα σύννεφα σιγά σιγά σκεπάσανε το φώς
του ουρανού με αύρα βροχής. Μέσα στον κύκλο, η θάλασσα φουρτούνιασε
και το καράβι με τα όνειρα μου αγκάλιαζε την θύελλα.
Σιγά σιγά βυθίστηκε και πέταξα το τσιγάρο που κάπνιζα. Ο κύκλος περιβάλλεται
από την αέναη κίνηση των ψυχών. Η αγάπη βουρκώνει με ψέματα αγγέλων που
ζητάνε παρέα. Η υπόσχεση πεθαίνει γρήγορα, σαν το κλείσιμο των ματιών.
Ο κύκλος δεν ανοίγει ποτέ για κανένα.
