Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

"Tρία κόρνερ, ένα πέναλτι!"-Δημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

Επέστρεφε  απ΄την  εργασία  του, και  η  κούραση  στο  πρόσωπο ήταν
 εμφανής. Πεινούσε  πολύ  και  είχε  την  ανάγκη  όταν  φθάσει
στο  σπίτι  να  μπει  κάτω  απ΄την  ντουζιέρα  και  να  κάνει  ένα  αναζωογονητικό
μπάνιο.
Η  διάθεση  του  όμως  άλλαξε  άρδην, καθώς  περνούσε  μπροστά  από  μία  αλάνα
όπου  2 ομάδες  παιδιών  είχανε  τεθεί  αντιμέτωπες  σε  αγώνα  ποδοσφαίρου.
Την  ίδια  στιγμή  ένιωσε  ένα  χτύπημα στην  ωμοπλάτη. Η  έκπληξη  του  δεν  άργησε
να  εκδηλωθεί ,όταν  αντίκρισε  ένα  γνώριμο  πρόσωπο.
-Νίκο!
-Γιώργο!
Αγκαλιάστηκαν  και   χαμογέλασαν  δίχως  δεύτερη  κουβέντα.
-Πόσο  καιρό  έχω  να  σε  δώ!
-Και  εγώ  το  ίδιο. Λόγω  υποχρεώσεων  δεν  έχω  τον  ελεύθερο  χρόνο  που  θα  ήθελα.
-Πάσχουμε  από  την  ίδια  αρρώστια.
-Θυμάσαι  πόσες  ώρες  την ημέρα  παρέα  με  τα άλλα  γειτονόπουλα  παίζαμε  ποδόσφαιρο;
-Eχεις  δίκιο. Γιατί  δεν  συμμετέχουμε  και  εμείς  στον  αγώνα  που  εκτυλίσσεται  μπροστά
μας; Ειδικά  ως  τερματοφύλακες  ήμασταν  καλοί  θαρρώ.
Ο  Γιώργος  χαμογέλασε  και  κατόπιν  συζητήσεως  με  τα  παιδιά, έκανε  νόημα  στον  Νίκο
να εισέλθει  στον  χωμάτινο  αγωνιστικό  χώρο. Όσα  σούτ  είχανε  επιχειρηθεί  προς  τις
εστίες  που  αποτελούσαν  πεσμένα  μπουφάν, ήταν  εύκολη «λεία» για  τους  2  ενήλικους
οι  οποίοι  ενίοτε  εκτελούσανε  και  χρέη  προπονητή.

Το  ματς όμως  «άναψε» για  τα  καλά, όταν  η  ομάδα  του  Νίκου  κέρδισε  3ο κόρνερ  που αυτόματα  σήμαινε  πέναλτι. Το  αποτέλεσμα  ήταν 0-0, και  η  αναμέτρηση  ήταν προκαθορισμένο  να  έχει  30λεπτη  διάρκεια.
Ήταν  η  τελευταία  φάση   βάσει  χρόνου  που  θα  διαδραματίζονταν, και  η  αγωνία  είχε φθάσει  στο  κατακόρυφο. Οι  νεαροί  αντίπαλοι  αντίκριζαν  τους  μονομάχους, με  την ελπίδα ή
 την κατάρα  να  αποτυπώνεται  στα  χείλη  τους.
Η  εκτέλεση  δεν  άργησε  να  συμβεί .Το  αριστερό  πόδι  του  Γιώργου  ήταν  το  εμπόδιο για την
επίτευξη  του  γκόλ  και  οι  συμπαίκτες  του  τον  αγκάλιασαν. Από  την  άλλη  πλευρά  η κατήφεια  ήταν  εμφανής.
Οι  δύο  φίλοι  σύντομα  αγκαλιάστηκαν.
-Κερνάω  μπύρες  το  βράδυ.
-Πολλή  ωραία  ιδέα. Εξάλλου  έχουμε  καιρό  να  τα  πούμε.
Έπειτα  ο  καθένας  κατευθύνθηκε  στο  σπίτι  του, αλλά  η  αγάπη  για  το  ποδόσφαιρο παρέμεινε

εκεί  στην  αλάνα  όπως  στα  παιδικά χρόνια.