Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2016

"Παιδικά χρόνια"-(Mέχρι την λύτρωση)



Η παλιά μου γειτονιά. Πίνακας ζωγραφικής με αναπαράσταση τα χρώματα των

αναμνήσεών μου, προτού φύγω από εκεί οριστικά, στα 15 μου, με τους γονείς.

Καθώς περπατάω αυτό το μουντό πρωινό του Σαββάτου, ψηλαφίζω κάθε σπιθαμή

γης που πρωτοπάτησαν τα βρεφικά μου πόδια. Στέκομαι μπροστά σε εκείνο το

πεύκο, που παιδιά παίζαμε κρυφτό. Τι εμπειρία κι εκείνη! Όπως και το ποδόσφαιρο,

ο πετροπόλεμος και το κυνηγητό. Χωριζόμασταν σε παρέες και όχι σε κόμματα. Δεν

ξέραμε τι είναι χρήμα και συμφέροντα, παρά πλάθαμε στις συζητήσεις μας τα

όνειρα που θα πραγματοποιούσαμε, όταν θα μεγαλώναμε. Μου λείπουν πολύ. Ο

Γιωργάκης, η Άννα, ο Αλέξης, η Μαρία… Ήρθε η ώρα να φύγω. Περνάει ο χρόνος...

όπως και οι παιδικές αναμνήσεις όλων μας.