Ήμουν παρέα με τον θάνατο. Ετερόκλητες ματιές, διασταύρωναν τα ονόματα μας. Το σώμα μου
πάλευε μαζί του,
σε ένα άνισο αγώνα. Φιλοδοξούσα να τον ξεγελάσω με μια μπουκάλα οξυγόνο. Μια προκλητικά
όμορφη νοσοκόμα, με τσίμπησε
στο δεξί χέρι.
Ήταν κάτι σαν βελόνα. Σύντομα θα
τον αγκαλιάσω. Είναι τόσο αηδιαστικά γοητευτικός.
