τον καφέ του παρατηρώντας τους θαμώνες του μαγαζιού.
Νιώθει ότι είναι ξεχωριστός. Άλλωστε γι’αυτό και έχει λίγους
φίλους. Πιστεύει ακράδαντα ότι είναι το κέντρο του κόσμου.
Η γύρη του λουλουδιού, γύρω απ΄την οποία περιφέρονται μέλισσες.
Όλοι και όλα του φταίνε. Άλλωστε το παρατσούκλι που κουβαλάει
δεν είναι τυχαίο. Ο «υποχόνδριος».
Οι γιατροί είναι τυχεροί, καθώς κάθε εβδομάδα επισκέπτεται αρκετούς
από αυτούς. Άλλοτε για παθολογικά αίτια, άλλοτε για καρδιολογικά.
Έχει πονόδοντο, μα και τα άκρα του σώματος δεν λογίζονται στέρεα.
Δύσκολα να πει καλό λόγο για κάποιον. Η εξέλιξη της ζωής του δεν είναι
για εκείνον αποτέλεσμα των επιλογών που έχει πραγματοποιήσει αλλά
οι καθημερινές συγκρούσεις με εχθρούς λόγω ενός σχεδίου που έχει
δρομολογηθεί από ύποπτα και σκοτεινά κέντρα αποφάσεων που
εξυφαίνονται την εξόντωση του σε όλα τα επίπεδα.
Όσο για το άλλο φύλο; To λεγόμενο ασθενές, μοιάζει ένας προπατορικός
εχθρός. Ταγμένος μισογύνης θεωρεί, ότι η αποφυγή επαφών μαζί του
είναι σωτήρια επιλογή για την διατήρηση της ανδρικής μοναδικότητας.
Όπως είναι η δική του.
