Των ανθρώπων το μίσος, σκοτάδι γεννάει και γυρεύεις το φως για να
βρεις την αγάπη. Στις σκεπές των σπιτιών, στις ψυχές των παιδιών
φωλιάζει της ειρήνης ο σπόρος. Λουλούδι να ανθίσει, και ευωδία να
σκορπάει.
Κάθε ηλικίας και δέρματος χρώμα, οι άνθρωποι σε χορό αγκαλιά να
βρεθούνε. Η γη είναι η πατρίδα, και το μέλλον η ελπίδα. Εκεί όπου οι
έριδες και τα μίση θα εκλείψουνε. Μικροί και μεγάλοι, το κακό θα
μισήσουνε. Δίχως πόλεμο και όπλα, παρά με καρδιά και τα χέρια νέο
κόσμο θα χτίσουνε με θεμέλια αισθήματα.
Όπου ο ήλιος θα αγαπήσει την νύχτα, και το φεγγάρι την μέρα. Τα
σύνορα σύντομα να χαθούνε στο πηγάδι της λήθης.
