Το βράδυ που μοιράστηκες σε κομμάτια το παρελθόν σου, το μπαρ
έμοιαζε με δίλημμα. Στα μάτια της διέκρινες μύθους .Στο νεύμα της
βούτηξες στο κενό. Στήθηκε η γιορτή, με αποτσίγαρα και κουβέντες.
Μάτια μισόκλειστα από τζίν, και της μνήμης τα απόνερα. Δεν διάλεξες
λογικές και πρακτικές, παρηκμασμένης κοινωνίας.
Μονάχα η νεράιδα, σε προσκάλεσε σε ήχους rock στο δείπνο. Με κεριά
και ασταμάτητο γέλιο.
