Στην δύση του ήλιου, έστρεψες το βήμα σου που έψαχνε υποταγή.
Γύρευες εμπειρίες ώστε να κλέψεις το νέκταρ τους .Σε σκοτεινά
σοκάκια που μύριζαν υγρασία και απόγνωση, οι κόρες της
Αφροδίτης ανέμεναν τον κλέφτη της ηδονής.
Διάλεξες την νεότερη, εκείνη που σε γοήτεψε μεμιάς. Το πρόσωπο
της μεθούσε τα ένστικτα σου. Απέβαλλε ηθική ,και γεννούσε άνομες
πράξεις. Στο δωμάτιο που την ακολούθησες, μια μυρωδιά απόδρασης
ανέδυε. Απ΄το σήμερα, το μίζερο χθες. Μέχρι το μέλλον απροσδιόριστα.
Δίχως όρια, μα μόνο να γευτείς την ψεύτικη αγάπη κάτω απ΄το δέρμα
Της.
