Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

"Είδωλο ελπίδας"-("Aταίριαστα")



Αγγίζουμε από απόσταση , την θωριά μας

σαν υφαντό της αυγής. Η ατμόσφαιρα λυρική

αναδύει ένα είδωλο ελπίδας που λατρεύουν

οι νεκροί.

Λίγες λέξεις, πολλές αντιθέσεις και ανάμεσα μας

ένα τραπέζι με 2 ποτά. Σιγά σιγά καταπίνουμε την

λήθη με γεύση ουίσκι να απασφαλίζει τα χείλη.

Λίγο ακόμα θέλω, δεν φοβάμαι όμως γιατί σε βλέπω πώς με κοιτάς.

Παλεύουμε με τον χρόνο, σκοτώνουμε τον πόνο μα κάπου

εκεί κοντά χαμογελάει η ηδονή. Εϊναι αργά πλέον για να μείνουν

ανέπαφα τα κορμιά μας..