Μου είναι ιδιαίτερα άβολη η
διαδικασία, κατά την οποία απευθύνομαι προς το
πρόσωπο σου, ώστε να εκφράσω
τα παράπονα μου. Φρονώ ότι θα όφειλες, προτού να λειτουργείς
στο παρόν σου, και να κατασκευάζεις
το μέλλον να
λάβεις υπόψη σου κάποιες παραμέτρους.
Όταν επιθυμείς να δημιουργείς,
δεν πρέπει να ξεχνάς
ότι το αποτέλεσμα της πράξης σου μπορεί να το πιστώνεσαι
«εσύ», αλλά το χρεώνομαι «εγώ». Δεν ήσουνα πρόθυμος
δυστυχώς, να ελαχιστοποιήσεις τις αδυναμίες
σου. Αντιθέτως κληρονόμησα εξαιτίας σου, ένα βουνό προβλήματα. Οικολογική καταστροφή, κατάπτωση αξιών, κτλ. Αποκαλούμαι από σύγχρονους μου ιστορικούς ως «Ηomo Futura»,γιατί κατόρθωσα μετά από
πολύ κόπο και εργασία να αποτρέψω
την εξαφάνιση του πολιτισμού
,και κάθε ζωικού και φυτικού
είδους.
Ο ουρανός και η θάλασσα, παραμένουν γαλάζιες ενώ οι πόλεις
αν και πολυπληθείς δεν είναι
«αιχμάλωτες» της μόλυνσης.
Για να είμαι
ειλικρινής όμως, οι σχέσεις σε προσωπικό
επίπεδο έχουνε πάντα
κρίση. Γιατί δυστυχώς υπάρχουν οι υστερόβουλοι και οι εγωιστές, που διατηρούνε δεύτερη σκέψη. Ας είναι όμως.
Δεν πρέπει να μακρηγορώ,
γιατί το κείμενο μου οφείλει να έχει
σύντομες και ρητές θέσεις, προκειμένου να σου προσφέρω την δυνατότητα να δύνασαι
να αναπτύξεις, την κρίση σου για
την αξιολόγηση των καταστάσεων.
Μάθε να αγαπάς, να δίνεις δεύτερη ευκαιρία αλλά να στηρίζεις τις απόψεις
σου με περιθώριο
για αυτοβελτίωση. Ευφυΐα είναι η
ικανότητα προσαρμογής, και εσύ είσαι
υπεύθυνος για το γεγονός
ότι κατόρθωσα να συντάσσω
αυτή την επιστολή.
Γιατί μου έδωσε εναύσματα
και αφορμές, με την πρόοδο
αλλά κυρίως με τα σφάλματα που υπέπεσες.
Σε ευχαριστώ που
βοήθησες να αναπτυχθεί το ανθρώπινο
είδος, αλλά είμαι θυμωμένος ταυτόχρονα που με ανάγκασες να δακρύσω, όταν αντιλήφθηκα ότι δεν
ήσουνα ικανός να σταματήσεις την διεξαγωγή
των πολεμικών συγκρούσεων.
Τα ταπεινά μου σέβη από έναν
εκπρόσωπο, της «Εποχής του Homo Futura»..
