Στο διάλειμμα απ΄την εργασία, είχε την συνήθεια να
καπνίζει ένα τσιγάρο έξω απ΄το γραφείο
της εταιρείας. Και πιο συγκεκριμένα,
στην είσοδο της πολυκατοικίας που στεγαζόταν. Ως πολιτικός μηχανικός, ήταν “μετρημένος”, λιγομίλητος και αφοσιωμένος στον εκάστοτε στόχο που
είχε θέσει.
Ανάμεσα όμως σε
εκείνους τους κύκλους
καπνού, θυμήθηκε εκείνη
την μουντή μέρα ότι ήταν η επέτειος,
του ενός χρόνου
χωρισμού, απ΄την σύζυγο του. Το διαζύγιο δεν ήταν εύκολη υπόθεση.
Για τον απλό λόγο,
ότι οι μικροεγωισμοί σε συνάρτηση
με την καθημερινότητα είχανε φθείρει,
εκείνο τον δεσμό αγάπης που είχανε
δημιουργήσει αρκετά χρόνια
πριν.
Ήταν αργά πλέον,
και γνώριζε πολύ καλύτερα απ΄τον καθένα την
σκληρή αλήθεια. Καμιά φορά αναρωτιόταν
με το “αν”, το “ίσως”, και το “γιατί”. Λεπτομέρειες θα έλεγε κανείς.
Γι’αυτόν ήταν η ουσία. Και η
πληγή στην ψυχή
δεν επούλωνε εύκολα.
