Η υπέρβαση του να αγαπάς λιγότερο τον εαυτό σου, απ΄το να φροντίζεις περισσότερο την θετική έκβαση των προσωπικών υποθέσεων των συνανθρώπων σου δεν είναι πάντα σοφή επιλογή.
Είναι πολυτέλεια πολλές φορές, να ξεχνάς ότι οφείλεις να κυνηγάς και να επιτυγχάνεις τους δικούς σου σκοπούς. Δεν ομιλεί κανείς σε καμία περίπτωση, περί υιοθέτησης της λογικής του άκρατου εγωισμού. Ισα ισα που ένα κοινωνικό σύνολο επιτυγχάνει την ισορροπία του, όταν προσωπικό και συλλογικό συμφέρον συμβαδίζουνε. Άλλωστε είναι πολλά τα παραδείγματα, όπου κάποιος επιδιώκοντας να εκπληρώσει δικούς του στόχους, βοηθάει συνανθρώπους ή όταν ένα σύνολο ατόμων λύνοντας ένα πρόβλημα που αφορά αρκετούς, ταυτόχρονα τακτοποιεί και προσωπικά συμφέροντα.
«Αγάπησε τον εαυτό σου», γιατί στον καθρέφτη του «εγώ» αντικατοπτρίζονται όμοιες περιπτώσεις, που έχουνε την ανάγκη πρωτοβουλιών ώστε να αποδομείται η αδράνεια και ο φόβος. Αποτελεί το εφαλτήριο, ώστε ανακαλύπτοντας στην ολότητα τις δυνατότητες σου, να μοιάζεις με φάρο που φωτίζει κουράγιο, δύναμη και προσπάθεια.
Άλλωστε είναι αρκετοί εκείνοι, που έχουνε ανάγκη πραγματικά αυτή την δύσκολη είναι η αλήθεια εσωτερική διεργασία.
