Έριξε μια «κλεφτή» ματιά, στο ημερολόγιο τοίχου.10 Νοεμβρίου. Η ημερομηνία ήταν αποτυπωμένη σε ένα άψυχο κομμάτι χαρτιού. Πόση νοσταλγία όμως έκρυβε!
Καθόταν μπροστά στον ηλεκτρονικό του υπολογιστή, δακτυλογραφώντας τις τελευταίες σελίδες, απ΄το νέο μυθιστόρημα του. Ήταν ένας άσημος συγγραφέας, αλλά είχε βαθιά ριζωμένη την αντίληψη ότι κάποια στιγμή μελλοντικά θα γινόταν διάσημος, ώστε η φήμη του να ξεπεράσει τα σύνορα της Ελλάδας και να κατακτήσει τον κόσμο ολόκληρο. Είχε κουραστεί όμως, και για λίγα δευτερόλεπτα έκλεισε τα μάτια του. Η μορφή της, εξακολουθούσε να τον συγκλονίζει ακόμα. Η Σ. δεν ήταν μια απλή σύντροφος ,που μοιράστηκε μαζί της 6 ολάκερα χρόνια.
Ήταν κάτι παραπάνω. Φίλη, ερωμένη, και ένα πουλί που ταξίδευε τις απορίες, τις έγνοιες και τα συναισθήματα του.
Εκείνο το απόγευμα, όταν του είπε ότι χωρίζουν αγκαλιάστηκαν για τελευταία φορά. Ήταν η αυλαία ενός έργου, που συγγραφέας του δεν ήταν άλλος απ΄την ίδια την ζωή. Ήθελε να την αλλάξει εντελώς. Γνώριζε όμως βαθιά μέσα του, ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό. Ξαφνικά έθεσε εκτός λειτουργίας τον υπολογιστή. Από την βιασύνη του είχε ξεχάσει να αποθηκεύσει τα κείμενα στον «σκληρό» δίσκο. Δεν τον ενδιέφερε ουδόλως αυτή η εξέλιξη, Στην δική του μνήμη, επιζούσανε μονάχα οι ημερομηνίες που στιγματίζουν έναν άνθρωπο.
