Παρασκευή 17 Ιουνίου 2016

"Άσπονδοι φίλοι"-Απο την συλλογή "Αταίριαστα"


Λίγα λεπτά της ώρας δεν αρκούνε, κάτω

απ΄τα δέντρα να κρυφτούνε τα δόλια όνειρα μου.

Μοναχικά σαν φόβος παιδικός, φωλιάζουνε στην

καρδιά μου των άσπονδων φίλων οι ενοχές στα

επιφωνήματα τους.

“Μπράβο”,”Tι όμορφα τα λές”,”Mαζί θα προχωρήσουμε”.

Και είναι η μοναξιά κρύα, μία λέξη στην άκρη της γλώσσας

τόσο οικεία.