Τετάρτη 5 Ιουλίου 2017

"Εκμετάλλευση"


Είναι παραδεκτό, όσο ποτέ άλλοτε ότι ο σύγχρονος

εργαζόμενος βιώνει συνθήκες εκμετάλλευσης. Πώς ανάλογα

με τις ώρες που απασχολείται, και τις υπηρεσίες που παρέχει

αμείβεται ελάχιστα. Και όχι μόνο. Ότι το περιβάλλον στο οποίο

κινείται, στερείται τις στοιχειώδεις ανέσεις από υλικοτεχνικής άποψης

οι οποίες λογικά πάντα συμπεριλαμβάνονται στα συμβόλαια συνεργασίας.

Όποιος δεν αντιμετωπίζει κατάματα την πραγματικότητα, ασφαλώς και

εθελοτυφλεί.

Η λεγόμενη «παγκόσμια οικονομική κρίση», δεν είναι τίποτα άλλο παρά η

αιτία για τις κατά τεκμήριο κακές εργασιακές συνθήκες οι οποίες επικρατούν.

Η αναδιανομή πλούτου, διαχωρίζει αυτόματα τον οικονομικά ενεργό πληθυσμό

σε φτωχούς και πλούσιους. Η πάλαι ποτέ μεσαία διαστρωμάτωση, αναπροσαρμόστηκε

εισοδηματικά προς τα κάτω, παρά προς τα πάνω.

Η επίπλαστη ουτοπία της αγοραστικής δύναμης, διαφόρων κατηγοριών αγαθών

είναι μία διαφυγή χωρίς ουσία. Το πραγματικό εισόδημα έχει μειωθεί δραματικά

χωρίς να υπάρχει προς το παρόν ανοιχτό παράθυρο προς βελτίωση του. Επομένως οι

εργοδότες λειτουργούνε με την λογική του «Μην μιλάς! Αφού δουλεύεις και κερδίζεις

ελάχιστα τυχερός είσαι.»

Αναπόφευκτα η εκμετάλλευση γεννάει δύο συμπεριφορές. Της υποταγής και της

κυριαρχίας. Ο καθένας αυτοβαφτίζεται ανάλογα με τις επιδιώξεις του. Δεν πρέπει να

ξεχνάει όμως ότι βάσει των υπηρεσιών που προσφέρει, οφείλει να έχει ανταμοιβή.

Και όχι ελεημοσύνη.