Πάλλονται οι χτύποι της καρδιάς του ήλιου, ενόσω
κινείται η φθορά του χρόνου. Επαφίεμαι στην ηχώ της
μοναδικής κίνησης του μοιραίου.
Το αναπόφευκτο δεν αναγνωρίζει συναισθήματα, παρά
τα γεννάει ως μητέρα των διαστάσεων.
Μπλε και μαύρο, απορροφούν το φώς στο ταξίδι
που επιζητάει η κοσμική απόδραση.
