(Ο Αγαμέμνονας διαβάζει εφημερίδα, ενώ ο Τιμολέοντας
πίνει
τον απογευματινό του καφέ.)
-Αυξήσεις στις τιμές
των αγαθών, της βενζίνης, των φόρων..Αυτή η λέξη
φίλτατε ειλικρινά μου προκαλεί
αλγεινή εντύπωση. Πώς θα μπορέσει η
πλειονότητα των
ελλήνων που μαστίζεται απ΄την κρίση,
να βάλει
και άλλο
βαθιά το χέρι;
-Ατέρμονη φαντάζει η διαπίστωση
σου, μέσα στο βάθος
του χρόνου. Ειδικότερα
όταν σπάνια στην
μέχρι τώρα ζωή μου,
έχω ακούσει την λέξη
μείωση στις περιπτώσεις
που ανέφερες μόλις. Οφείλεις να αντιμετωπίσεις
κατά πρόσωπο την μία
και «αγία»
αλήθεια.
-Ποια είναι αυτή αγαπητέ
μου;
-Ότι οι πολιτικοί,
δεν είναι τίποτα άλλο
από διεκπεραιωτές των δικών
μας προτεραιοτήτων.
Οι επιχειρηματίες είμαστε τα νήματα,
με τα οποία κινούνται οι τομείς
της οικονομίας στην
χώρα. Αν αυτά κοπούνε,
οι συνέπειες θα είναι δραματικές.
(Ο Αγαμέμνονας ενοχλημένος κλείνει τα δύο φύλλα της
εφημερίδας.)
Συμπεραίνω απ΄τα λόγια
σου, ότι οι εκπρόσωποι
του λαού στο
κοινοβούλιο λειτουργούνε
ως απλοί εντολοδόχοι του κεφαλαίου.
Έχω λανθασμένη εκτίμηση;
-(O Tiμολεόντας χαμογελάει.)
-Oχι ασφαλώς! Η ουσία της αναφοράς
σου είναι αυτή.
Ότι το χρήμα ως κάρβουνο που
καίγεται ωθεί την
μηχανή του τρένου
της οικονομίας. Το ποιος την τοποθετεί
δεν έχει
σημασία. Απλά τα πρόσωπα
είναι αναλώσιμα και εναλλάσσονται,
ώστε να ανακάμπτεται
ή κάμπτεται ανάλογα το
φρόνημα όλων αυτών που ελπίζουνε
σε ένα καλύτερο
αύριο.
Των ψηφοφόρων εννοώ.
-Κυνική η τοποθέτηση
σου, αλλά ειλικρινά δεν
διαφωνώ. Συμφωνούμε στην ουσία
του ζητήματος.
-Ευχάριστη
παραδοχή τα λόγια
σου!
