Πάλευε με τις έγνοιες και τα προβλήματα του. Ασφαλώς και δεν διένυε την καλύτερη περίοδο της ζωής του. Οι συνέπειες της καραντίνας, εξαιτίας του κορωνοιού ήταν δραματικές για το mini market που διατηρούσε, καθώς πλέον είχε πολλά χρέη.
Ο Ιούνιος ανεξάρτητα αν είχε εγκαινιάσει την θερινή περίοδο, για εκείνον δεν ήταν τίποτα λιγότερο ή περισσότερο, από την συνέχεια ενός δύσκολου χειμώνα. Στο καφενείο της γειτονιάς του, όπου ήταν τακτικός θαμώνας έπινε τον γλυκό «ελληνικό» καφέ του, και κάπνιζε το ένα τσιγάρο πίσω απ΄το άλλο. Πίστευε ότι βίωνε αποχρώσεις ζωής, γι’αυτό και δεν είχε καλή διάθεση. Έπρεπε να πράξει το γρηγορότερο δυνατόν, ώστε να βγεί απ΄το αδιέξοδο που είχε περιέλθει.
Αν και δεν είχε διαύγεια στο μυαλό, λόγω της πίεσης που ένιωθε κάποια δειλά πλάνα αντίδρασης να αχνοφαίνονται , περισσότερο ως επιθυμία παρά ως πραγματικότητα. Ακόμα και έτσι όμως, θα μπορούσε να ήταν μία αρχή, για να ελπίζει.
