Ακούω το γέλιο σου, κάτω απ΄την μάσκα που φοράς ενώ
σε αποκάλεσα δυστυχισμένο. Δεν διακρίνω την έκφραση του
προσώπου γιατί κρύβεσαι απ΄τον κόσμο. Όπως έπραττες από
παιδί. Δεν επέτρεπες τα συναισθήματα σου να δραπετεύσουνε
γιατί η μοναξιά σου έμοιαζαν φυλακή.
Σε προσέγγισα ως φίλος, αλλά ήσουνα φοβισμένος. Διατείνεσαι ότι
είσαι ευτυχισμένος ενώ οι «κόρες» των ματιών σου μοιάζουν πουλί
με κομμένα φτερά. Οι μέρες αγαπάνε την νύχτα που απλώνεται στα
όνειρα σου. Αναμένουν καρτερικά την σειρά τους.
