"Μακριά γαιδούρα"-Δημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

Η μεγάλη ώρα είχε φτάσει! Ένα λεπτό πριν τα μεσάνυχτα, η πλατεία έμοιαζε σαν ωρολογιακή βόμβα. Η δημοσίευση στο facebook και οι εκατοντάδες κοινοποιήσεις της ήταν σαφής.

«”Γκρεμίζουμε το παρόν – Aναβιώνουμε το παρελθόν” 24:00 απόψε συναντιόμαστε στην κεντρική πλατεία».

Η ομάδα που είχε συντάξει την ανακοίνωση και αυτοαποκαλούνταν «Απροσάρμοστοι», είχε προκαλέσει πονοκέφαλο στους υπεύθυνους της αστυνομικής διεύθυνσης εκείνο το βράδυ του Ιουνίου. Η πόλη βρισκόταν σε αναβρασμό, καθώς η είδηση για την επικείμενη συγκέντρωση προμήνυε αν μη τι άλλο επεισόδια.

"Στάνφορντ(1971)"-"Αταίριαστα"

Ο δρόμος πυκνός από ανθρώπους φαντάσματα

σέρνεται σαν φίδι πάνω στην κοιλιά του κτήνους.

Άγνωστοι μεταξύ τους, πρόσωπα θυμωμένα ζητάνε

αλήθεια μα η ψευτιά των πολιτικών μοιάζει νερό που

σβήνει την φωτιά.

Οι φλόγες παρασύρουνε στο διάβα τους τα πάντα, και η

φωνή που καλεί την οργή να βαδίσει μπροστά αργοσβήνει.

Η διαδήλωση αυτή τελειώνει σιγά σιγά απ΄το πλάνο.

Στην πόλη αυτή, οι ρόλοι υποδύονται τους πολίτες. Σκηνοθέτης της

βίας η ζωή γυρεύει αφορμές με γνωστές τις αιτίες. Σύμβολα που

διεγείρουν την λήθη. Ίδιοι άνθρωποι την νύχτα, διαφορετικοί την μέρα.

Αγάπη και μίσος εναλλάσσονται στο πλάνο.

Φίλοι και εχθροί, άσπρο και μαύρο. Γκρι δεν υπάρχει, στο πείραμα του

Στάνφορντ.

"Θεσσαλονίκη.."-Δημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

Στον παφλασμό των κυμάτων του Θερμαϊκού έχουν στολιστεί τα μαλλιά σου σαν νύφη απ’ τις ευχές των περαστικών στις βόλτες τους.

Ζευγάρια έχουν ευχηθεί στο φώς του φεγγαριού, και παιδιά ζητωκραυγάσει τον θαυμασμό τους για το μπλέ σου φόρεμα.

Στις πλατείες και τα στενοσόκακα σου, έχω μεθύσει με τις παρέες μου ως νιότης τραγούδι με τους ομορφότερους στίχους.

Απ’ τα τείχη στην Άνω Πόλη, ο Βαρδάρης συνταιριάζει με την ματιά μου στο στεφάνι του ουρανού. Από σύννεφα πλεγμένο που τα όνειρα στριμώχνονται, απομακρύνοντας τις καθημερινές γκρίζες σκέψεις.

Εδώ γεννήθηκα και ανταμώνω τους μύθους και τα ψέματα της ζωής κάθε μέρα. Ανταύγειες της νοσταλγίας, θωπεύουνε την διάθεση μου και διώχνω την θνητότητα της στιγμής.

Θεσσαλονίκη…

Οταν το παρελθόν,με ένα τραγούδι ταξιδεύει στο παρόν..

"Μοναδικότητα"-Συλλογή "Αταίριαστα"

Πάνω απ΄την πόλη το φεγγάρι αχνοστόλιζε την γκρίζα

διακόσμηση των πολυκατοικιών και των δρόμων. Η μυρωδιά

του χώματος και η σταχτιά όψη των σύννεφων πρόδιδε βροχή

μα δεν στέρησε σε καμία περίπτωση την καθημερινή συνήθεια

του Γ.

Να βολτάρει σε κάποιο μπάρ. Η μοναξιά του ήταν ικανή ώστε να

τον ωθήσει στην ανεύρεση κάποιας φιλίας, ή έστω προσωρινής

γυναικείας συντροφιάς ώστε να νιώσει καλύτερα.

Μάταια όμως. Σε κάθε του βήμα, η ανθρώπινη παρουσία ήταν η

αφορμή ενός ακήρυχτου πολέμου, Πίστευε ακράδαντα ότι ήταν

μόνος απέναντι σε μια συνωμοσία, που εξύφαιναν απέναντι του

όλα τα μέλη της κοινωνίας.

Θεωρούσε λοιπόν ότι έπρεπε να οχυρώνει καλύτερα το κάστρο της

μοναδικότητας του ανεξάρτητα απ΄την πραγματικότητα. Τα λάθη

ως τότε στην ζωή του, δεν ήταν η αιτία ώστε να αναζητήσει

τις ευθύνες του.

Εχθρός του ήταν ο ζητιάνος, ο άστεγος, ο ερωτευμένος… ποτέ ο κακός

του εαυτός!

"To σκοτάδι"

Είναι η ζωή μας αδειανή

απ’ της καρδιάς τα χρώματα.

Η αγάπη είναι ορφανή

δίχως να σμίγουνε τα σώματα.

Το πέπλο της σιωπής απλώνεται

μές στης ψυχής τα βάθη.

Το φώς απ’ την ελπίδα ξεθωριάζει

απ’ της εποχής το άπλετο σκοτάδι

"ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ"-Free ebook "Νοσταλγία"

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Όπως κάθε

αρχή ξεκινάει από ένα τέλος.Η φωνή της έμοιαζε

με παράκληση, αφορμή να ξεχάσουμε ότι

μας πλήγωσε.

Αιτία ήταν κάθε μέρα και νύχτα, μία λέξη, μία

χειρονομία που έκοβε σε κομμάτια τη συνείδηση

μας. Ήμασταν παγιδευμένοι στα θέλω των συγγενών

και φίλων. Τα κενά της ζωής τους, έψαχναν εμάς για

αναπλήρωση.

Ίσως η απουσία μου, να είναι αρκετή για λίγο να σηκώσει

τη σκόνη.Να βάλουμε τους μικροεγωισμούς σε μία αγχόνη.

Όταν κλωτσήσουμε το σκαμνάκι που τους βαστάει, θα ερωτευθούμε

ξανά όπως εκείνη τη θερινή ραστώνη...

"ΛΕΞΕΙΣ"-Free ebook "Νοσταλγία"

Αγάπη, ψυχή, σώμα, υπομονή. Δώρα, αύριο

χθές, σήμερα, ποτέ, λύπη, μακριά, ίσως, ξανά

καρδιά, μανία, ανάμνηση, λαγνεία, σκοτάδι

ξημέρωμα, ηλιοβασίλεμα..

Λέξεις που απεικονίζουν τη σχέση μας!

"Ζώ"-Συλλογή "Αταίριαστα"

Ζώ για να είμαι μονάδα, ούτε νούμερο ούτε

και αριθμός .Για να είμαι η ουσία, όχι ο τύπος

μηδέ και ο συνήθης μύθος.

Ζω για να είμαι το φώς, να ξεχωρίζω στο σκότος

της καθημερινής πλάνης. Για να είμαι ο λύκος .

Ευτυχώς που υπάρχουν και πρόβατα..

Πεθαίνεις όταν επαναλαμβάνεσαι, όταν δεν

έχεις κάτι καινούργιο να πεις. Όταν αγαπάς

γιατί ο έρωτας ζει αιώνια.

Πεθαίνεις όταν μιλάς, γιατί η σιωπή είναι λέξεις

που με μια ματιά σκορπάς. Όταν λυπάσαι, γιατί η

ζωή έχει λίγες χαρές και αξίζει να τις βιώνεις δυνατά.

Πεθαίνεις όταν ακούς, γιατί η ψυχή σου έχει αυτιά που



σε σπρώχνουν στο σταυροδρόμι της επιλογής.

"H δικτατορία της ευτυχίας"-Δημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

Είχε μόλις βγει απ’ το κτίριο του Ο.Α.Ε.Δ.

Η κούραση της αναμονής προκειμένου να καταθέσει χαρτιά για εύρεση εργασίας, ήταν αποτυπωμένη στο πρόσωπο του και η διάθεσή του ανάλογη.

Περπατούσε μπροστά από τα μαγαζιά ενός εμπορικού κέντρου, όταν αντίκρισε χαρούμενα πρόσωπα να μπαινοβγαίνουν σε αυτά. Στις στάσεις των λεωφορείων, τα χαμόγελα των μοντέλων στις διαφημίσεις έκαναν αισθητή την παρουσία τους.

"Ιστορίες μπονσάι"-Nέο ebook του tovivlio.net

Eίμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι  το κείμενο μου "Σκοτάδι" περιλαμβάνεται στο νέο ebook του tovivlio.net με τίτλο "Ιστορίες μπονσάι"!

"Ασφαλής επανάσταση"

Αν  άναβε  κανείς  το  φυτίλι  της  υπομονής  του, η  βόμβα

της  ψυχραιμίας  του  θα  είχε  εκραγεί .

Πάντα  ήρεμος, λιγομίλητος  και  σοβαρός  κατόρθωνε  να  διεκπεραιώνει

όλες  του  τις  υποχρεώσεις  απέναντι  στο  κράτος  και  στους  ιδιωτικούς

φορείς  χωρίς  να  αποπνέει  ολωσδιόλου  εκνευρισμό. Πλήρωνε  στην  «ώρα»

του  απ΄τον  λογαριασμό  του  ηλεκτρικού  ρεύματος  στην Δ.Ε.Η., μέχρι  το  κινητό

 τηλέφωνο  δίχως να αγανακτεί  ή  να  μεμψιμοιρεί.

Όμως  το  τελευταίο  χρονικό  διάστημα, οι  συνεχείς  μειώσεις  στον  μισθό του καθώς

και  οι  αυξήσεις  στους  φόρους  τον  είχαν  στριμώξε ι στα  «σχοινιά», ως  άλλο  μποξέρ.

Παρατηρούσε  πλέον  ότι  δεν  ήλεγχε  τα  νεύρα  του, όπως παλαιότερα. Το  χθεσινό πρωινό

όμως  δεν  έμοιαζε  όπως  τα  προηγούμενα  του.

"Οκτώβρης στην Θεσσαλονίκη"-Δημοσιεύτηκε στο tetartopress.gr

Η περιπλάνηση μου στο κέντρο της Θεσσαλονίκης είχε μόλις

ξεκινήσει. Όταν περπατάω στην γενέθλια πόλη μου ,αυτό τον μήνα

νιώθω πραγματικά λυτρωτικά.

Όμορφη η καλημέρα σου, σκορπιέται στους γνώριμους περαστικούς

από την διάθεση που γεννοβολάει η εναλλαγή των χρωμάτων λόγω της αλλαγής

των εποχών. Από την ζέστη στον δροσερό Βαρδάρη, και από τους καρπούς των κλαδιών στα πεσμένα φύλλα των δέντρων. Περιδιαβαίνεις την πλατεία Ναυαρίνου, που σφύζει από νεολαία

και διαθέσεις. Αγχωτικές λόγω των καθημερινών προβλημάτων, μα και χαμογελαστές

όταν η πίστη σου σφίγγεται σαν χειραψία με έναν φίλο ή αγκαλιά με την κοπέλα σου.

Οκτώβρης! Η ανάσα του σε συνοδεύει στην βόλτα μέχρι την παραλία, όπου τα

κύματα του Θερμαϊκού μαλώνουν με το φώς του ήλιου ή του φεγγαριού για τον

θρόνο της πιο όμορφης φωτογραφίας.

Οκτώβρης! Κάτω απ’τον Λευκό Πύργο περιμένω το βράδυ να με συνοδεύσει μέχρι

το ξημέρωμα της Δευτέρας. Μια νέα μέρα θα αρχίσει μαζί της ακουμπισμένη στον ώμο σου



ενώ κοιτάζεστε αμίλητοι..